Barbara van Houten (1862-1950) was een vrouwelijke kunstenaar die een belangrijke rol speelde in de 19de-eeuwse Nederlandse kunstwereld, maar later in vergetelheid is geraakt. Met steun en aanmoediging van haar familie, onder wie haar tante Sientje Mesdag-van Houten en oom Hendrik Willem Mesdag, ontwikkelde ze zich tot een veelzijdig en gerespecteerd kunstenaar.
Ze maakte intieme tekeningen, kleurrijke aquarellen en grootse olieverfschilderijen, hield zich bezig met houtbewerking en legde zich toe op het etsen – een medium waarin zij uitblonk.
Hechte familiebanden
Van Houten kwam uit een welgestelde Gronings-Drentse familie die meerdere kunstenaars telde. Al op jonge leeftijd koos ze voor een leven als kunstenaar, gestimuleerd en financieel ondersteund door haar familie. De warme banden vormden een vruchtbare bodem voor haar artistieke ontwikkeling.
Ze groeide op in het huis naast De Mesdag Collectie, het museum dat was opgericht door haar oom en tante Hendrik Willem en Sientje. Met hen had zij een levenslange, bijzondere band die gekenmerkt werd door artistieke samenwerking, inspiratie en wederzijdse steun.